Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη και γεμάτη γιατί εγκαινιάζω μια καινούρια κατηγορία στο blog, αυτή των αγαπημένων του μήνα. Ήθελα πολύ καιρό να συλλέγω κάπου όλα όσα μου άρεσαν, με εντυπωσίασαν, με δίδαξαν, με έκαναν καλύτερη κάθε μήνα του χρόνου αλλά το χαρτί ήταν λίγο και μέχρι να το πάρω απόφαση, οι μήνες έφευγαν μέσα απ'τα χέρια μου.
Πρώτα αγαπημένα λοιπόν για το μήνα Φεβρουάριο του 2018...
Ο Φεβρουάριος δεν ήταν από τους μήνες που ενθουσιάστηκα υπερβολικά, ήταν κάπως παράξενος, με ψυχολογικές διακυμάνσεις, με αρκετές σκέψεις, με υποτονικότητα. Δε νομίζω ότι έφταιγε κάτι συγκεκριμένο, μάλλον έφταιγαν όλα μαζί. Γενικά πάντως παρατήρησα γύρω μου σκεπτικά πρόσωπα, αναβλητικότητα και λίγη δόση από εσωτερική αναζήτηση. Για να μη λέμε όμως μόνο τα άσχημα, ο Φεβρουάριος ήταν και μήνας που είχε τις γλυκές στιγμές, που μου έδωσαν δύναμη και ανάσα για να συνεχίσω και για να διώξω μικρές σκεψούλες που δεν βοηθούσαν κανέναν. Αυτά είναι όλα όσα σας παραθέτω.
Αγαπημένο βιβλίο μήνα: Αναμφίβολα το βιβλίο το μήνα ήταν τα "Έθιμα Ταφής". Η Hannah Kent κατάφερε με τον πιο άρτιο τρόπο να με κρατήσει σ'ένα βιβλίο που όμοιο του δεν έχω ξαναδιαβάσει.
Η υπόθεση, εν ολίγοις, είναι η εξής: Η Άγκνες Μαγκνουσντότιρ ήταν η τελευταία γυναίκα που αποκεφαλίστηκε στην βόρεια Ισλανδία, περίπου το 1830, έπειτα από τη συμμετοχή της στη δολοφονία του εραστή της. Τις τελευταίες μέρες της ζωής της τις περνάει σε ένα αγρόκτημα, με μια οικογένεια που απλά την ανέχεται, την κοιτάει με προκατάληψη και την αποκαλεί μόνο "φόνισσα". Συνοδοιπόρος της σ'αυτό το ταξίδι,που αποτελεί όπως φαίνεται το τελευταίο της ζωής της είναι ο πνευματικός της που προσπαθεί να ξεδιπλώσει την ιστορία της και να καταλάβει πώς έφτασαν τα πράγματα εκεί. Ταυτόχρονα μας μιλά η ίδια μέσα από χωρία όπου η σκέψη της παρατίθεται. Μέσα απ'τα μάτια της, η οικογένεια εκεί αλλά και ο αναγνώστης καταλαβαίνει πως η πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αυτή που νομίζει...Δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω, δεν μπορούσα να μη τη συμπονέσω, δεν μπορούσα να μην θυμώσω, δεν μπορούσα να μη νιώθω, διαβάζοντας αυτή την ιστορία που νομίζω θα θυμάμαι για πολύ καιρό. Αληθινή ιστορία, που η συγγραφέας αποτύπωσε με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Καλογραμμένη και ατμοσφαιρική, σε μεταφέρει σε μια άλλη εποχή που τα λίγα ήταν πολλά και τα ταμπού αμέτρητα.
Αγαπημένη ταινία μήνα: Δεν είδα πολλές ταινίες αυτό τον μήνα, αλλά είδα το Forrest Gump. Αυτή η τόσο κλασική ταινία δεν είχε πέσει ποτέ στα χέρια μου, κατά έναν περίεργο τρόπο. Όταν την πέτυχα, σκέφτηκα ότι μπορεί να είμαι η τελευταία που δεν την έχω δει.. Μπορεί και όχι. Σε μια περίοδο, όπου οι αλλαγές ήταν καλπάζουσες και ο κόσμος αδημονούσε για είδωλα, ο Forrest Gump ήταν ένας όχι τόσο έξυπνος νέος που αυτή του η "αδυναμία" δε τον εμπόδισε από το να γίνει σπουδαίος. Συναντήσεις με διάσημα πρόσωπα, ακραίες καταστάσεις, ένας Tom Hanks εξαιρετικός στον ομώνυμο ρόλο και μια Αμερική που συνεχώς αλλάζει είναι εκείνα τα στοιχεία που μου έμειναν αλλά πιο πολύ με γονάτισε η δύναμη ενός ανθρώπου που, αν και μειωμένου διανοητικού επιπέδου, κατορθώνει ό,τι βάλει στο μυαλό του. Πραγματικά ό,τι βάλει στο μυαλό του... Η ταινία αυτή ανέβηκε στο top 3 των ταινιών μου και νομίζω ότι μπορώ να πω κι άλλα πολλά, αν με αφήσεις να μιλάω...Αυτό το μήνα τραγουδάω ξανά και ξανά: Αυτό το μήνα θα γράψω για το αγαπημένο μου τραγούδι, εκείνο που συνήθισα να ακούω το πρωί. Ατμοσφαιρικό, επαναλαμβανόμενα λογάκια, γλυκά λόγια για τον έρωτα και για τον άνθρωπο σου. Αυτά τα 3 στοιχεία το έφεραν στα χείλη μου πάλι και πάλι. Είναι το "Dusk till dawn", γνωστό πλέον αλλά και υπέροχο. Ακούστε το εδώ... (ο καφές προαιρετικός..)
Ιδιαίτερη στιγμή: αν δεν υπήρχε αυτός ο μήνας, δε θα είχα δημιουργήσει αυτό το blog που απολαμβάνω όσο τίποτα. Αυτή ήταν η πιο ιδιαίτερη στιγμή του μήνα που πέρασε και αυτή η απόφαση σίγουρα με κάνει καλύτερη.
Αυτά ήταν τα αγαπημένα μου για το Φεβρουάριο. Απ'αυτή την λίστα λείπουν πολλά αλλά με την καταγραφή θα μπαίνουν όλο και περισσότερα. Καλό Μάρτιο να έχουμε!!
Μέχρι την επόμενη φορά,
χαμογελάστε στην άνοιξη που έρχεται....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου