Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

Διάβασα: "Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου" του Gaston Leroux


   Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Μετά από μια κοπιαστική ημέρα σημαντικών επιστημονικών πειραμάτων, η δεσποινίς Στάνγκερσον είχε μόλις αποσυρθεί στο δωμάτιο της.Ξαφνικά, άρχισαν να ακούγονται από μέσα ήχοι πάλης, αγωνιώδεις κραυγές, εκκλήσεις για βοήθεια και πυροβολισμοί. Όταν η κλειδωμένη της πόρτα υποχωρεί στα χτυπήματα του πατέρα της και ενός υπηρέτη, η Ματίλντ βρίσκεται πεσμένη στο πάτωμα, σοβαρά τραυματισμένη και γεμάτη αίματα. Κάνεις άλλος δεν βρίσκεται στο δωμάτιο. Δεν υπάρχει απολύτως καμιά άλλη έξοδος, και το μοναδικό παράθυρο του Κίτρινου Δωματίου είναι ασφαλισμένο από μέσα. Πώς είναι δυνατόν να απέδρασε από εκεί ο δράστης;
  Μια γεμάτη ερωτηματικά και γρίφους υπόθεση και ένας ευρηματικός ντετέκτιβ συνθέτουν μια υπέροχη, νοσταλγική και ατμοσφαιρική ιστορία φόνου, απάτης, προδοσίας και πάθους που, σχεδόν έναν αιώνα μετά την πρώτη δημοσίευση της, παραμένει ορόσημο της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας και δεν σταματά να διαβάζεται, να αγαπιέται και να αποκτά φανατικούς θαυμαστές μέσα στον 21ο αιώνα.


  Όσα και να βρω να πω γι'αυτό το βιβλίο, πότε δε θα είναι αρκετά για να περιγράψουν την αίσθηση που μου άφησε. Πριν πω ολοκληρωμένη όμως τη γνώμη μου, νά δύο πραγματάκια που θέλω να επισημάνω (απλά, για την ιστορία και για να οργανώσω την σκέψη μου που ακόμα είναι στις διακοπές) :
 1. Πριν το διαβάσω, νόμιζα ότι είχα διαβάσει πραγματικά καλά αστυνομικά.
 2. Είχα διαβάσει ξανά G.Leroux, το "Φάντασμα της όπερας" (ποιο άλλο;) και μου είχε αφήσει μια περίεργη εντύπωση, μέτρια... θα τολμήσω να το πω! (Αν θέλετε το συζητάμε στα σχόλια).

  Μετά από αυτές τις επισημάνσεις, συνεχίζω με την άποψη μου για το βιβλίο. Ξεκινώντας το, βρέθηκα αντιμέτωπη με μια κατάσταση στην οποία δεν είχα ξαναβρεθεί. Δεν είχα διαβάσει ξανά locked room book οπότε δεν είχα πολλές και υπέρμετρες φιλοδοξίες. Το Μυστήριο του κίτρινου δωματίου όμως εξελίσσεται τόσο ραγδαία που σε αφήνει με ανοικτό το στόμα. Τόσο κατά τη διάρκεια αλλά και στο τέλος που πραγματικά δεν ξέρω πώς γύρισαν τούμπα όλα όσα πίστευα.
  Η υπόθεση, όπως αναφέρεται και από το οπισθόφυλλο παραπάνω, έχει να κάνει με τη δολοφονική επίθεση εναντίον μιας ευγενούς δεσποινίδας στο ίδιο της το δωμάτιο. Το παράξενο είναι όμως πως το δωμάτιο είναι κλειδωμένο, την στιγμή που ακούγονται δυνατοί θόρυβοι και η απελπισμένη κραυγή της κοπέλας, την στιγμή που παλεύει με το δολοφόνο της. Ο πατέρας της προσπαθεί να τη σώσει αλλά την ώρα που καταφέρνει να ανοίξει δεν είναι κανείς στο δωμάτιο, εκτός απ'την κόρη του. Όλα τα παράθυρα είναι κλειδωμένα. Ένας δημοσιογράφος, ο πιο έξυπνος, ευφυής και ετοιμόλογος χαρακτήρας βιβλίου που έχω συναντήσει, κάνει την εμφάνιση του και αναλαμβάνει χρέη επιθεωρητή για να διαλευκάνει την υπόθεση. Ποιος επιτέθηκε στην δεσποινίδα Στάνγκερσον; Πώς μπήκε στο δωμάτιο της; Πώς κατάφερε να ξεφύγει; Υπάρχουν συνεργοί; Αυτά είναι μόνο λίγα από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει ο ευφυέστατος κύριος Ρουλεταμπίλ.
   Γρήγοροι διάλογοι και συνεχείς ανατροπές θα βρείτε σε αυτό το βιβλίο καθώς και αξιολάτρευτα σχεδιαγράμματα που ανάλογα συναντάμε στα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Ο αφηγητής είναι φίλος του δημοσιογράφου και υπάρχει αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, κάτι που προσωπικά με γοητεύει στις αναγνώσεις μου. Επίσης, όλοι είναι ύποπτοι και ο συγγραφέας σε παρασύρει σε ένα γαϊτανάκι αμφιβολίας, καχυποψίας και έντασης που δε σ'αφήνει να ανακαλύψεις τη λύση μέχρι σχεδόν το τέλος. Αν και η πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου χρονολογείται στο 1907, οι εκδόσεις Διόπτρα το έχουν ανατυπώσει με ένα καταπληκτικό εξώφυλλο και ο Βαγγέλης Γιαννίσης έχει κάνει εξαιρετική μετάφραση. Αυτή η έκδοση νομίζω πως θα συγκινήσει  κάθε απαιτητικό αναγνώστη. Αν τα αστυνομικά είναι το φόρτε σας, τότε αυτό το βιβλίο πρέπει να μπει στη λίστα.
  Είμαι της άποψης πως το να διαβάζεις ένα καλό αστυνομικό βιβλίο είναι σαν να κάνεις ένα extreme sport. Ανεβάζει τόσο την αδρεναλίνη σου, τους παλμούς της καρδιάς που νιώθεις πραγματικά σαν ένα πουλί που πετά. Και θέλεις πάντα κι άλλο. Κάπως έτσι ένιωσα με το Μυστήριο του κίτρινου δωματίου. Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά δυνατότερα, να προσπαθώ να ανακαλύψω τα πάντα. Μόνο που εκεί που καταλάβαινα τον ύποπτο, κάτι γινόταν και τα δεδομένα άλλαζαν. Διαρκώς. Αλλά ήθελα να φτάσω μέχρι το τέλος και δε το άφησα απ'τα χέρια μου. Ελπίζω να νιώσει ο καθένας από εσάς, κάτι τέτοιο διαβάζοντάς το.
   Σειρά έχει τώρα το επόμενο έργο του συγγραφέα, που αποτελεί και συνέχεια του Μυστήριου του Κίτρινου Δωματίου, και είναι το "Άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα".
   Εσείς έχετε διαβάσει το Μυστήριο του Κίτρινου δωμάτιου ; Απαντήστε μου στα σχόλια, θα χαρώ πολύ να συζητήσουμε για το βιβλίο αυτό, που πλέον έγινε ένα από τα αγαπημένα μου !

Καλή ανάγνωση!
     

  

2 σχόλια:

  1. Δεν το έχω διαβάσει αλλά η περιγραφή σου μου κίνησε το ενδιαφέρον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι υπέροχο αστυνομικό βιβλίο για όποιον του αρέσει το μυστήριο που πλανάται στον αέρα ενός βιβλίου... καλή ανάγνωση κορίτσι μου! Περιμένω και τις δικές σου εντυπώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή