"Τι είδα, άκουσα, μου άρεσε και απόλαυσα αυτό τον μήνα" θα ήταν ένας εναλλακτικός τίτλος σ'αυτό το κείμενο. ο Μάιος που πέρασε ήταν ένας γεμάτος μήνας. Γεμάτος μικρά πραγματάκια που με έκαναν χαρούμενη αλλά και γεμάτος υποχρεώσεις που δεν μπορούσαν να περιμένουν. Παρ'όλα αυτά, όταν έχεις θέληση, μπορείς να βρεις χρόνο για όλα, και κυρίως γι'αυτά που αγαπάς.
Οπότε, ξεκινάω ευθύς αμέσως με τα αγαπημένα μου:
Αγαπημένο βιβλίο μήνα: πρώτη φορά θα γράψω για βιβλίο τέτοιου είδους. Αυτό το βιβλίο δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα γιατί είναι από εκείνα που δεν πειράζει αν δεν το τελειώσεις σε 5 μέρες. Μιλάω για το αριστουργηματικό "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο" του Λέο Μπουσκάλια.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που περιέχει αυτοτελή κεφάλαια, και στο καθένα περιγράφεται μια διαφορετική οντότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Στο ένα κεφάλαιο μπορεί να μιλάει για την αγάπη και στο άλλο για την αξιοπρέπεια. Ο συγγραφέας μιλάει σε Ά ενικό πρόσωπο, περιγράφει δικά του βιώματα ή βιώματα φίλων του και ανθρώπων του κοινωνικού του περιγύρου. Και όλο αυτό γιατί;
Για να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει με τον πιο ζεστό τρόπο πως ο επίγειος παράδεισος μπορεί να κατακτηθεί μέσα από μικρά και μεγάλα βήματα και όχι με δύσκολους τρόπους αλλά με απλούς.
Γιατί μου αρέσει; Γιατί μπορώ να το κατατάξω στα βιβλία αυτο-βελτίωσης. Γιατί κάθε φορά που διαβάζω μια παράγραφο, χαλαρώνω, βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι. Γιατί είναι πράγματι ένα ταξίδι αγάπης. Και γιατί κάθε φορά που κλείνω αυτό το βιβλίο, νιώθω καλύτερη. Βλέπω μπροστά μου να ξετυλίγεται ο τρόπος για να γίνομαι συνέχεια καλύτερος άνθρωπος. Αν αυτό δεν είναι ο σκοπός ενός βιβλίου, τότε ποιος είναι; Το "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο" μπορεί να διαβαστεί οπουδήποτε και από τον καθέναν. Νομίζω από όλους μας.
Αγαπημένη ταινία μήνα: είδα την ταινία "3 Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μίσουρι" (3 Billboards outside Ebbing Missouri) και καθηλώθηκα. Είναι μια εξαιρετική ταινία, που περνάει τόσα μηνύματα. Μηνύματα για την ανθρωπιά, την απώλεια, τη συγχώρεση, τις κοινωνικές διακρίσεις, την δικαιοσύνη. Όλες αυτές οι λέξεις διαπραγματεύονται μέσα στην ταινία, η οποία πραγματικά έχει να πει πολλά.
Η υπόθεση έχει ως εξής: μια μητέρα, έπειτα από τον χαμό της έφηβης κόρης της, βλέπει να περνάει ο καιρός και ακόμα να μην έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για το θάνατο του παιδιού της. Έτσι, αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δράσει μόνη της για να βρεθεί ο ένοχος με έναν τρόπο όχι τόσο συνηθισμένο.
Η πρωταγωνίστρια, Frances McDormant, γνωστή από την ταινία Fargo, είναι εξαιρετική στο ρόλο της μητέρας και μας δίνει τόσο έντονα όλα της τα συναισθήματα. Δείτε αυτή την ταινία, αξίζει όσο καμία φέτος!!
Επίσης ξεκίνησα το Breaking Bad.Ήμουν τόσο αρνητική με αυτή τη σειρά, που δεν ξέρω πώς πείστηκα να τη δω. Έχω φτάσει αισίως στη μέση του 3ου κύκλου, είναι φανταστική, και δεν ξέρω πού άλλου θα φτάσει..Πραγματικά... Είναι από τις σειρές που παίζουν με το μυαλό σου, απορείς κάθε στιγμή για το τι σκέφτηκε ο πρωταγωνιστής ενώ η περιπέτεια είναι εκεί και οι εξελίξεις σε προσπερνούν... Όσοι είστε σαν εμένα που αρνιόμουν, δώστε της μια ευκαιρία..Μπορεί να σας εκπλήξει!!
Αγαπημένη ιστορία μήνα:Το τελευταίο που με εντυπωσίασε αυτό το μήνα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από σειρές και ταινίες. Είναι μια προσπάθεια που πραγματικά με συνεπήρε. Τη βρήκα τυχαία στο Mydreamland,gr και πρόκειται για την πρώτη "συγγραφική" απόπειρα της Μαρίας Κατσικερού, την online-story της. Το ιδιαίτερο με αυτό το εγχείρημα δεν είναι ότι κάποιος γράφει ένα βιβλίο με βάση μόνο τις δικές του ιδέες. Μόλις ολοκληρώνεται ένα επεισόδιο, υπάρχει ψηφοφορία σχετικά με το τί θέλουν οι αναγνώστες να γίνει στη συνέχεια. Οι περισσότερες ψήφοι διαμορφώνουν τη συνέχεια και αυτό είναι ακόμα κάτι που κάνει την online-story τόσο διαδραστική και υπέροχη! Διάβασα μέσα σ'ένα μεσημέρι και τα 7 επεισόδια της ιστορίας της Μαρίας, που πραγματικά αξίζει να διαδοθεί, να διαβαστεί και να καταχειροκροτηθεί. Η ιστορία γλυκόπικρη, αγωνιώδης, απρόβλεπτη μα πάνω απ'όλα βαθιά ανθρώπινη. Μαρία μου, αγωνιούμε για τη συνέχεια....
Διαβάστε απ'την αρχή την ιστορία εδώ... και ό,τι έχει να κάνει γενικά με την ιδέα αυτή εδώ.
Αυτά ήταν τα αγαπημένα μου για τον Μάιο. Εσάς, τι σας άρεσε πολύ τον μήνα που πέρασε; Τι απολάυσατε, αλλά και τι δε σας άρεσε;
Μέχρι την επόμενη φορά,
να είστε αισιόδοξοι γιατί είναι καλοκαίρι!
Οπότε, ξεκινάω ευθύς αμέσως με τα αγαπημένα μου:
Αγαπημένο βιβλίο μήνα: πρώτη φορά θα γράψω για βιβλίο τέτοιου είδους. Αυτό το βιβλίο δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα γιατί είναι από εκείνα που δεν πειράζει αν δεν το τελειώσεις σε 5 μέρες. Μιλάω για το αριστουργηματικό "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο" του Λέο Μπουσκάλια.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που περιέχει αυτοτελή κεφάλαια, και στο καθένα περιγράφεται μια διαφορετική οντότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Στο ένα κεφάλαιο μπορεί να μιλάει για την αγάπη και στο άλλο για την αξιοπρέπεια. Ο συγγραφέας μιλάει σε Ά ενικό πρόσωπο, περιγράφει δικά του βιώματα ή βιώματα φίλων του και ανθρώπων του κοινωνικού του περιγύρου. Και όλο αυτό γιατί;
Για να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει με τον πιο ζεστό τρόπο πως ο επίγειος παράδεισος μπορεί να κατακτηθεί μέσα από μικρά και μεγάλα βήματα και όχι με δύσκολους τρόπους αλλά με απλούς.
Γιατί μου αρέσει; Γιατί μπορώ να το κατατάξω στα βιβλία αυτο-βελτίωσης. Γιατί κάθε φορά που διαβάζω μια παράγραφο, χαλαρώνω, βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι. Γιατί είναι πράγματι ένα ταξίδι αγάπης. Και γιατί κάθε φορά που κλείνω αυτό το βιβλίο, νιώθω καλύτερη. Βλέπω μπροστά μου να ξετυλίγεται ο τρόπος για να γίνομαι συνέχεια καλύτερος άνθρωπος. Αν αυτό δεν είναι ο σκοπός ενός βιβλίου, τότε ποιος είναι; Το "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο" μπορεί να διαβαστεί οπουδήποτε και από τον καθέναν. Νομίζω από όλους μας.
Αγαπημένη ταινία μήνα: είδα την ταινία "3 Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μίσουρι" (3 Billboards outside Ebbing Missouri) και καθηλώθηκα. Είναι μια εξαιρετική ταινία, που περνάει τόσα μηνύματα. Μηνύματα για την ανθρωπιά, την απώλεια, τη συγχώρεση, τις κοινωνικές διακρίσεις, την δικαιοσύνη. Όλες αυτές οι λέξεις διαπραγματεύονται μέσα στην ταινία, η οποία πραγματικά έχει να πει πολλά.
Η υπόθεση έχει ως εξής: μια μητέρα, έπειτα από τον χαμό της έφηβης κόρης της, βλέπει να περνάει ο καιρός και ακόμα να μην έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για το θάνατο του παιδιού της. Έτσι, αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δράσει μόνη της για να βρεθεί ο ένοχος με έναν τρόπο όχι τόσο συνηθισμένο.
Η πρωταγωνίστρια, Frances McDormant, γνωστή από την ταινία Fargo, είναι εξαιρετική στο ρόλο της μητέρας και μας δίνει τόσο έντονα όλα της τα συναισθήματα. Δείτε αυτή την ταινία, αξίζει όσο καμία φέτος!!
Επίσης ξεκίνησα το Breaking Bad.Ήμουν τόσο αρνητική με αυτή τη σειρά, που δεν ξέρω πώς πείστηκα να τη δω. Έχω φτάσει αισίως στη μέση του 3ου κύκλου, είναι φανταστική, και δεν ξέρω πού άλλου θα φτάσει..Πραγματικά... Είναι από τις σειρές που παίζουν με το μυαλό σου, απορείς κάθε στιγμή για το τι σκέφτηκε ο πρωταγωνιστής ενώ η περιπέτεια είναι εκεί και οι εξελίξεις σε προσπερνούν... Όσοι είστε σαν εμένα που αρνιόμουν, δώστε της μια ευκαιρία..Μπορεί να σας εκπλήξει!!
Αγαπημένη ιστορία μήνα:Το τελευταίο που με εντυπωσίασε αυτό το μήνα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από σειρές και ταινίες. Είναι μια προσπάθεια που πραγματικά με συνεπήρε. Τη βρήκα τυχαία στο Mydreamland,gr και πρόκειται για την πρώτη "συγγραφική" απόπειρα της Μαρίας Κατσικερού, την online-story της. Το ιδιαίτερο με αυτό το εγχείρημα δεν είναι ότι κάποιος γράφει ένα βιβλίο με βάση μόνο τις δικές του ιδέες. Μόλις ολοκληρώνεται ένα επεισόδιο, υπάρχει ψηφοφορία σχετικά με το τί θέλουν οι αναγνώστες να γίνει στη συνέχεια. Οι περισσότερες ψήφοι διαμορφώνουν τη συνέχεια και αυτό είναι ακόμα κάτι που κάνει την online-story τόσο διαδραστική και υπέροχη! Διάβασα μέσα σ'ένα μεσημέρι και τα 7 επεισόδια της ιστορίας της Μαρίας, που πραγματικά αξίζει να διαδοθεί, να διαβαστεί και να καταχειροκροτηθεί. Η ιστορία γλυκόπικρη, αγωνιώδης, απρόβλεπτη μα πάνω απ'όλα βαθιά ανθρώπινη. Μαρία μου, αγωνιούμε για τη συνέχεια....
Διαβάστε απ'την αρχή την ιστορία εδώ... και ό,τι έχει να κάνει γενικά με την ιδέα αυτή εδώ.
Αυτά ήταν τα αγαπημένα μου για τον Μάιο. Εσάς, τι σας άρεσε πολύ τον μήνα που πέρασε; Τι απολάυσατε, αλλά και τι δε σας άρεσε;
Μέχρι την επόμενη φορά,
να είστε αισιόδοξοι γιατί είναι καλοκαίρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου