Αγαπημένα Μαρτίου

 

Γεια σας, γεια σας, γεια σας!!!
Ξαναγράφω την αγαπημένη μου στήλη και οφείλω να πω ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές. Είμαι στο δωμάτιο, ο ήλιος μπαίνει λίγο δειλά θαρρώ απ'το παράθυρο και καθώς αναπολώ τις μέρες του Πάσχα που πέρασαν ανεπιστρεπτί, σκέφτομαι πως τώρα πρέπει να γράψω για τα αγαπημένα του προηγούμενου μήνα, πώς δε το αμέλησα, απλά δεν είχα βρει τον χρόνο και την σωστή διάθεση για να ασχοληθώ με αυτό.
  Μάρτιος. Ο μήνας που φέτος μας προετοίμασε για το επερχόμενο Πάσχα, ο μήνας που δεν με ενθουσίασε αλλά ταυτόχρονα και ο μήνας που παρ΄όλο που με κράτησε λίγο απασχολημένη με τα θεάματα (δεν είδα πολλά πράγματα) εντούτοις δε με άφησε παραπονεμένη απ'ο,τιδήποτε με τράβηξε να ασχοληθώ. Έχω και αυτό το μήνα μερικά αγαπημένα, λοιπόν.

Αγαπημένο βιβλίο μήνα: Το βιβλίο που κατάφερε να με καθηλώσει το μήνα Μάρτιο είναι το Πανδαιμόνιο του Κώστα Ακρίβου. Το δανείστηκα απ'την δημόσια βιβλιοθήκη της πόλης μου και πρέπει να πω ότι το είχα σταμπάρει καιρό. Το οπισθόφυλλο του βιβλίου σίγουρα σε κάνει να θες να το διαβάσεις, σε τραβάει τόσο που σκέφτεσαι "δεν μπορώ να μη διαβάσω αυτό το βιβλίο."
   Η ιστορία είναι η εξής: Στο Άγιο Όρος, την περίοδο της Σαρακοστής, ο μοναστικός βίος συνταράσσεται από έναν θάνατο. Όχι όμως έναν συνηθισμένο θάνατο. Οι γηραιότεροι μοναχοί πεθαίνουν συνήθως αλλά εδώ δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Μιλάμε για έναν θάνατο γυναίκας. Μιας γυναίκας που βρέθηκε σε ένα κελί. "Έγινε φονικό στο μοναστήρι." Οι μοναχοί ταράζονται, κολάζονται και κάνουν όλων των ειδών τις σκέψεις. Μα γυναίκα νεκρή στο Άγιο Όρος; 

   Το άβατο καταπατείται, οι αξίες ραγίζουν και όλοι περπατούν σε τεντωμένο σχοινί. Πρόκειται για μια ιστορία που όμοια της δεν είχα ξαναδιαβάσει, δοσμένη με τέτοιο τρόπο που ανυπομονούσα να τη φτάσω στο τέλος, στην κάθαρση. Πληροφορίες για τη ζωή στα μοναστήρια του Άγιου Όρους, προσωπικότητες σχεδόν καθημερινές που μπορούμε να συναντήσουμε, ήρωες που εύκολα ταυτίζεσαι και μια ατμόσφαιρα τόσο απόκοσμη και ταυτόχρονα ζεστή που σε παρασύρει στη δίνη της είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτού του βιβλίου που αγγίζουν την ψυχή όποιου το διαβάσει. Το διάβασα την καταλληλότερη περίοδο (αναμένοντας το Πάσχα) και ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που το αισθάνθηκα και το λάτρεψα. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που θα θυμάστε για καιρό, σας το υπογράφω... Περισσότερα για το βιβλίο και αναλυτική άποψη εδώ.

Αυτό το μήνα τραγουδάω ξανά και ξανά: το "Στις ξερολιθιές" του Μίλτου Πασχαλίδη. Ο ερμηνευτής είναι από τους αγαπημένους μου, το τραγούδι είναι τόσο αισθαντικό. Και φυσικά δε θα μπορούσε να είναι αγαπημένο Μαρτίου και να μην λέει για τον Μάρτη. Ακούστε το εδώ .

Δυστυχώς, δεν είδα πολλές ταινιές μέσα στον μήνα, οπότε δεν μπορώ να πω ότι αγάπησα κάποια. Έχετε να μου προτείνετε καμία καλή ταινία, μήπως ανανεώσω τη λίστα μου; Περιμένω τις προτάσεις σας.

  Στην αναμονή του Πάσχα, που πάντα είναι η αγαπημένη μου εποχή, ο Μάρτιος ήταν ένας μήνας που είχε τα καλά αλλά και τα άσχημά του. Ας ελπίσουμε όμως ο Απρίλιος να μας γεμίσει ανοιξιάτικο φως και να επιστρέψουμε ομαλά στην καθημερινότητα μας με περισσότερα αγαπημένα μήνα, γιατί αυτά, το ξέρω, ήταν λίγα.

    Μέχρι την επόμενη φορά,

  νιώστε την άνοιξη μέσα σας.